सदा सत्स्वरुपं चिदानंदकंदं, जगत्संभवस्थानसंहारहेतुम् ।
स्वबक्तेच्छया मानुषं दर्शयंतं, नमामीश्वरं सदगुरुसाइनाथम् ।। 1 ।।
भवध्वांतविध्वंसमार्तडमीडयं, मनोवागतीतं मुनीध्र्यानगम्यम् ।
जगदव्यापकं निर्मलं निर्गुणं त्वां, नामामी 0 ।। 2 ।।
भवांभोधिमग्नार्दितानां जनानां, स्वपादश्रितानां ।
स्वभक्तिप्रियाणाम् । सुमद्घारणार्थ कलौ संभवंतं नमामी 0 ।। 3 ।।
सदा निंबवृक्षस्य मूलाधिवासात्सुधासाविणं तित्तमप्यप्रियं तम् ।
तरुं कल्पवृक्षाधिकं साधयंतं, नमामी ।। 4 ।।
सदा कल्पवृक्षस्य तस्याधिमूले भवद्घावबुद्घया सपर्यादिसेवाम् ।
नृणां कुर्वतां भुक्तिमुक्तिप्रदं तं, नमामी ।। 5 ।।
अनेकाश्रुतातक्र्यलीला विलासैः, समाविष्कृतेशानभास्वत्प्रभावम् ।
अहंभावहीनं प्रसन्नात्मभावं, नमामी ।। 6 ।।
सताः विश्रमाराममेवाभिरामं सदा सज्जनैः संस्तुतं सन्नमद्घिः ।
जनामोददं भक्तभद्रप्रदं तं, नमामी ।। 7 ।।
अजन्माघमेकं परं ब्रहृ साक्षात्स्वयं संभवं राममेवावतीर्णम् ।
भवदर्शनात्संपुनीतः प्रभोडहं, नमामी ।। 8 ।।
श्री साईशकृपानिधेडखिलनृणां सर्वार्थसिद्घिप्रद ।
युष्मत्पादरजः प्रभावमतुलं धातापि वक्ताडक्षमः ।।
सद्घक्त्या शरणं कृतांजलिपुटः संप्रापितोडस्मि प्रभो,
श्रीमत्साईपरेशापादकमलात्रान्यच्छरण्यं मम ।। 9 ।।
साईरुपधरराघवोत्तमं, भक्तकामविबुधद्रुमं प्रभुम ।
माययोपहतचित्तशुद्घये, चिंतयाम्यहमहनिशं मुदा ।। 10 ।।
शरत्सुधांशुप्रतिमप्रकाशं, कृपापात्रं तव साईनाथ ।
त्वदीयपादाब्जमसमाश्रितानां स्वच्छायया तापमपाकरोतु ।। 11 ।।
उपासनादैवतसाइनाथ स्तैर्मयो-पासनिना स्तुतस्त्वम ।
रमेन्मनो मे तव पादयुग्मे, भृडो, यथाब्जे मकरंदलुब्धः ।। 12 ।।
अनेकजन्मार्जीत-पापसंक्षयो, भवेद्घवत्पादसरोजदर्शनात् ।
क्षमस्व सर्वानपराधपूंजकान्प्रसीद साईश गुरो दयानिधे ।। 13 ।।
श्री साईनाथचरणामृतपूतचित्तास्तत्पादसेवनरताः सततं च भक्त्या ।
संसारजन्यदुरतौधविनिर्गतास्ते कैवल्यधाम परमं समवाप्नुवन्ति ।। 14 ।।
स्तोत्रमेतत्पठेद्घक्त्या यो नरस्तन्मनाः सदा ।
सदगुरोः साईनाथस्य कृपापात्रं भवेद् ध्रुवम ।। 15 ।।
साइनाथकृपास्वर्दुसत्पघकुसुमावलिः ।
श्रेयसे च मनःशुध्यै प्रेमसूत्रेण गुंफिता ।। 16 ।।
गोविंदसूरिपुत्रेण काशीनाथा भिधायिना ।
उपासनीत्युपाख्येन श्री साईगुरवेडर्पिता ।। 17 ।।